Τα 3 ΝΑΙ και τα 3 ΟΧΙ στις πρώτες βοήθειες σε μια επιληπτική κρίση
Η επιληψία είναι μια νευρολογική νόσος στην οποία παρατηρείται παθολογική δραστηριότητα στον εγκέφαλο με αποτέλεσμα να εμφανίζονται συμπτώματα όπως σπασμοί, διαταραχή επικοινωνίας με το περιβάλλον κ.α. Η παθολογική αυτή δραστηριότητα μπορεί να εμφανίζεται με κάποιο πυροδοτικό μηχανισμό π.χ. παλλόμενος φωτισμός, η έλλειψη ύπνου ή και χωρίς κανένα ερέθισμα.
Πρόκειται για ένα αρκετά κοινό νόσημα και η πιθανότητα να βρεθούμε μάρτυρες ενός ατόμου που κάνει σπασμούς είναι μεγάλη.
Τι πρέπει να κάνω σε μια επιληπτική κρίση; Εκτός από το να καλέσουμε το 166, καλό είναι να γνωρίζουμε τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε, ώστε να διασφαλίσουμε τη σωματική ακεραιότητα του ατόμου και να μην προκαλέσουμε κάποια βλάβη άθελά μας.
Πως είναι μια επιληπτική κρίση;
Το άτομο που υφίσταται μια επιληπτική κρίση μπορεί να εμφανίζει ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω συμπτώματα:
Πτώση επί του εδάφους
Απώλεια αισθήσεων
Σπασμοί
Κραυγή ή άλλο παράδοξο ήχο
Σφίξιμο των δοντιών
Σιελόρροια
Απώλεια ούρων ή/και κοπράνων
Πόσο διαρκεί μια επιληπτική κρίση;
Τυπικά μια επιληπτική κρίση διαρκεί από 1 έως 3 λεπτά. Εάν διαρκεί πάνω από 5 λεπτά πρέπει να καλέσουμε το 166. Στη διάρκεια αυτή δεν περιλαμβάνεται ο χρόνος μετά την κρίση, όπου ο ασθενής μοιάζει να κοιμάται ή είναι σε σύγχυση και δεν έχει πλέον σπασμούς.
4 λόγοι για να καλέσουμε το 166:
Εάν το άτομο δυσκολεύεται να αναπνεύσει μετά την κρίση ή δεν ξυπνά καθόλου
Εάν εμφανίζεται δεύτερη κρίση σχεδόν αμέσως μετά την πρώτη
Εάν το άτομο γίνει επιθετικό μετά την κρίση ή έχει τραυματιστεί
Εάν το άτομο έχει γνωστό ιστορικό Σακχαρώδη Διαβήτη, Καρδιακής νόσου ή πρόκειται για έγκυο.
3 Βήματα για τις Πρώτες Βοήθειες
Βήμα 1: Μην βάζετε τίποτα στο στόμα του ατόμου που κάνει σπασμούς.
Υπάρχει ένας αστικός μύθος σχετικά με την τοποθέτηση στο στόμα κάποιου αντικειμένου, κουταλιού, ξύλου ή και τα δάκτυλα, για να ανοίξουμε το στόμα του ατόμου που κάνει κρίση. Η πρακτική αυτή απαγορεύεται απόλυτα, καθώς μπορεί να οδηγήσει στον τραυματισμό του ασθενή ή σε σοβαρή κάκωση των δακτύλων αυτού που προσπαθεί να βοηθήσει. Πολλοί έχουν την εντύπωση ότι πρέπει να τραβήξουν τη γλώσσα, ώστε να μην πνιγεί ο ασθενής. Εντούτοις, αυτό είναι αδύνατο να συμβεί γιατί η γλώσσα μας είναι καθηλωμένη με ένα σύνδεσμο, τον «χαλινό της γλώσσας», στη βάση του στόματος και δε μπορούμε να την καταπιούμε. Μπορεί ο καθένας να κάνει προσπάθεια να «καταπιεί» τη γλώσσα του για να διαπιστώσει ότι αυτό είναι αδύνατο.
Βήμα 2: Μετακινούμε το άτομο σε ασφαλές μέρος
Σε περίπτωση που το άτομο βρίσκεται σε περιβάλλον που μπορεί να είναι επικίνδυνο φροντίζουμε για τη ασφάλειά του.
Χώρος | Κίνδυνος | Τι Κάνω |
Σκάλες | Κάταγμα ή άλλη κάκωση του κεφαλιού από την πτώση | Μετακινείστε το άτομο στο πλατύσκαλο και γυρίστε το στο πλάι |
Μπανιέρα | Πνιγμός | Εάν το άτομο είναι μέσα σε μπανιέρα γεμάτη με νερό, κρατήστε το κεφάλι εκτός |
Πισίνα/Παραλία | Πνιγμός | Κρατήστε το κεφάλι του ατόμου έξω από το νερό και διασφαλίστε ότι αναπνέει |
Κουζίνα | Τραυματισμός | Αφαιρέστε επικίνδυνα αντικείμενα όπως μαχαίρι από το χέρι του ατόμου |
Βήμα 3: Γυρίστε το άτομο στο πλάι
Ένας ασθενής που κάνει σπασμούς μπορεί να έχει πολλές εκκρίσεις και σιελόρροια. Γυρίζοντάς το στο πλάι φροντίζουμε να μην πνιγεί από αυτές και βοηθάμε στον αερισμό των πνευμόνων.
Τι ΔΕΝ πρέπει να κάνουμε:
Μην κρατάτε με τη βία το άτομο στο έδαφος. Μπορεί να το τραυματίσετε και δεν βοηθάτε να σταματήσει η κρίση.
Μην εγκαταλείπετε το άτομο αμέσως μετά την κρίση. Περιμένετε λίγη ώρα μέχρι το άτομο να αναπνέει φυσιολογικά και να ανακτήσει συνείδηση. Εάν έχει δυσκολία στην αναπνοή καλέστε το 166.
Μην περιλούζετε τον ασθενή με νερό, μη δίνετε νερό ή χάπια ιδιαίτερα εάν δεν έχει πλήρη επικοινωνία με το περιβάλλον