Eάν έχετε συχνούς πονοκεφάλους με σφυγμώδη χαρακτήρα που διαρκούν ώρες, τότε είναι πιθανόν να πρόκειται για ημικρανίες, ένα συχνό τύπο πονοκεφάλου. Επηρεάζουν περίπου το 12% του πληθυσμού και κυρίως τις γυναίκες, ενώ αν ένας γονέας υποφέρει από ημικρανίες υπάρχει 50% πιθανότητα να κληροδοτηθεί στο παιδί.
Σαφής αιτιοπαθογενετικός μηχανισμός δεν υπάρχει, εντούτοις πολύ συχνά μια ημικρανία πυροδοτείται από το άγχος, τη κόπωση, συγκεκριμένα τρόφιμα, αλλαγές του καιρού ή ακόμα από διαταραχές ύπνου.
Τι μπορεί να κάνει ο νευρολόγος
Αρχικά, ο γιατρός προσπαθεί να διερευνήσει την πιθανότητα να πρόκειται για δευτεροπαθή κεφαλαλγία, για ένα πονοκέφαλο δηλαδή που οφείλεται σε άλλες παθολογικές αιτίες και δεν είναι πρωτοπαθής κεφαλαλγία, όπως η ημικρανία. Η φυσική εξέταση μαζί με ένα κύκλο εργαστηριακών εξετάσεων όπως η μαγνητική ή αξονική τομογραφία και ενδεχομένως αιματολογικές εξετάσεις μπορούν να δώσουν πληθώρα πληροφοριών, εφόσον κριθούν απαραίτητες.
Επιπλέον, λαμβάνεται αναλυτικό ιστορικό σχετικά με τα χαρακτηριστικά του πονοκεφάλου και είναι τα ιδιαίτερα συμπτώματα της ημικρανίας που βάζουν τη διάγνωση:
Πονοκέφαλος που διαρκεί από ώρες έως μέρες
Πονοκέφαλος που εμφανίζεται αρκετές φορές το μήνα
Μέτρια προς σοβαρή ένταση πόνου, που έχει σφυγμώδη χαρακτήρα και χειροτερεύει με τη δραστηριότητα
Ναυτία, έμετος, ευαισθησία στις οσμές και στο φως
Συγκεκριμένα συμπτώματα, η λεγόμενη "αύρα", που προειδοποιούν για την έναρξη του πόνου
Περίπου 15 με 20% έχουν συμπτώματα αύρας που μπορεί να περιλαμβάνουν διαταραχές της όρασης (φωτεινά σημάδια, «ζικ-ζακ», αντίληψη χρωμάτων στο οπτικό πεδίο – η λεγόμενη «τειχοψία»), διαταραχές διάθεσης, έντονη κόπωση ή άλλα περίεργα συμπτώματα. Ορισμένες φορές για να αποκλεισθούν άλλα νευρολογικά νοσήματα η νευρολόγος μπορεί να ζητήσει μια επιπλέον εξέταση το εγκεφαλογράφημα.
Πως η γιατρός θα αντιμετωπίσει την ημικρανία
Εάν τελικά μπει η διάγνωση της ημικρανίας, υπάρχουν αρκετές επιλογές τόσο για την άμεση αντιμετώπιση όσο και για την προφυλακτική αγωγή. Πολύ χρήσιμο είναι πάντα ένα ημερολόγιο κεφαλαλγίας, που βοηθά τόσο τον ασθενή όσο και το γιατρό να εκτιμήσουν ορθολογικά την κατάσταση και είναι ένα εξαιρετικά πολύτιμο βοήθημα στη διερεύνηση των παραγόντων που πυροδοτούν την ημικρανία. Η αποφυγή στρες, η τακτική άσκηση, ο επαρκής ύπνος και τα τακτικά γεύματα είναι πάγιες συμβουλές. Επιπλέον:
Απλά αναλγητικά. Φάρμακα όπως ασπιρίνη, ιβουπροφαίνη, ναπροξένη, παρακεταμόλη σε συνδυασμούς με καφεΐνη.
Τριπτάνες. Πρόκειται για ουσίες που βοηθούν να διακοπεί ο πονοκέφαλος της ημικρανίας ή να σταματήσει η εξέλιξή της. Είναι φάρμακα που τα συνταγογραφεί και σας δίνει συγκεκριμένες οδηγίες χορήγησης η γιατρός σας.
Προφυλακτική θεραπεία. Για σοβαρές και συχνές ημικρανίες υπάρχουν προφυλακτικές θεραπείες, φάρμακα δηλαδή που λαμβάνονται καθημερινά προκειμένου να μειωθεί η ένταση και η συχνότητα των πονοκεφάλων. Περιλαμβάνουν συγκεκριμένες ουσίες της κατηγορίας των αντιεπιληπτικών, αντικαταθλιπτικών ή αντιαρρυθμικών φαρμάκων, χορήγηση βοτουλινικής τοξίνης (BOTOX, DYSPORT) καθώς και νεότερης γενιάς CGRP μονοκλωνικά αντισώματα (AIMOVIG, AJOVY, EMGALITY).
Μη φαρμακευτικές επιλογές. Κατάκλιση σε σκοτεινό δωμάτιο, ελαφρύ μασάζ στο τριχωτό του κεφαλιού, κρύες ή ζεστές κομπρέσες συνήθως βοηθούν.
Εάν οι θεραπευτικές επιλογές δεν βοηθούν στην ανακούφιση από τον πονοκέφαλο για περισσότερο από 2 έως 4 μέρες συμβουλευτείτε ξανά το νευρολόγο σας.
Σε περίπτωση που εμφανιστεί ένας νέος πονοκέφαλος σοβαρής έντασης και διαφορετικού χαρακτήρα από τη γνωστή ημικρανία θα πρέπει άμεσα να ενημερώσετε το γιατρό σας και ιδιαίτερα αν συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα, όπως αδυναμία στη μισή πλευρά του σώματος ή διαταραχές στην ομιλία.
Comments